Ostatnie pożegnanie Bohatera

     Dnia 14 marca b.r. delegacja wychowanków MOS Zielonka pod opieką p. Mariusza Chwedczuka oddała hołd zmarłemu p. ppłk. Ryszardowi Włodarczykowi pseud. „War” –  bohaterowi walk o niepodległość Polski w czasie II wojny światowej z okupantem niemieckim oraz po wojnie w podziemiu zbrojnym z okupantem sowieckim. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele p.w. M.B. Częstochowskiej w Zielonce. Sztandar Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii w Zielonce dumnie „pełnił wartę” wśród sztandarów z okolicznych szkół, w tym wojskowych.

     Ppłk Ryszard Włodarczyk “War” to żołnierz dwóch konspiracji: tak przeciwko Niemcom jak i przeciwko sowietom (1939-1947). Założyciel konspiracyjnej Organizacji Krzyża i Miecza, następnie scalonej w 1943 r. z Armią Krajową. Po zajęciu terenu w 1944 r. przez sowietów i rozformowaniu miejscowych oddziałów AK, kolejno w zrzeszeniu NIE, w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj i w zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość (WiN). Ukończył tajną podchorążówkę AK uzyskując stopień kapral podchorąży. Dowódca drużyny w Oddziale Specjalnym AK “Żelechów”, dowódca 3 plutonu z Żelechowa w ramach 15 pp. AK “Wilków”, dowódca placówki w Żelechowie.

     Po wojnie wieloletni mieszkaniec Zielonki, długoletni nauczyciel chemii m. in. w Liceum Ekonomicznym w Wołominie i Technikum Szklarskim w Wołominie, Prezes S.K.P. Oddział w Zielonce. Inspirator budowy Pomnika AK w Zielonce, Epitafium poległych na Wschodzie w Kościele Parafialnym w Zielonce. Uczestniczył w akcji remontu Grobu Nieznanego Żołnierza w Zielonce i posadzenia z młodzieżą MOS Zielonka – 7 Dębów Pamięci poświęconych poległym w Katyniu oficerom, którzy walczyli w 1920 r. z bolszewikami na przedpolach Zielonki. Był prezesem Stowarzyszenia Kombatantów Polskich, Oddział w Zielonce.

  W pierwszej części uroczystości postać bohatera przybliżył historyk i regionalista p. Paweł Gajzler. Swoimi wspomnieniami o panu Ryszardzie podzielili się: obecny i poprzedni burmistrz Zielonki, córki zmarłego oraz dawna uczennica zmarłego. Wspomnienia poprzedzały ulubione pieśni bohatera wykonywane na żywo przez jego przyjaciela. W dalszej części uroczystości odbyła się Msza Święta w intencji zmarłego oraz złożenie do grobu na cmentarzu.

Dla obecnych w poczcie sztandarowym wychowanków uroczystość pogrzebowa takiego wymiaru była zupełnie nowym doświadczeniem oraz lekcją historii na żywo, którą na długo zachowają w pamięci.